مظلومیت همیشگی اهل سنت

تخریب نماز خانه اهل سنت درتهران واقع در منطقه پونک یکی از اتفاقات غیر قابل تصور بود که توسط یکی از ارگان های دولتی اتفاق افتاد و همین امر باعث تألم و جریحه دار شدن قلوب انسان های مومن شد. بنابر اظهارات مقامات مسئول که این نمازخانه بدون مجوز تغییر کاربری ساخته شده بود،لذا دستور تخریب آن صادر شده است، اما با توجه به کلام مولانا عبدالحمید همین موضوع راه حل بهتری داشت که مانند بسیاری از ساخت و سازهای غیر قانونی می توانست با گرفتن جریمه، این قضیه پایان خوشی داشته باشد اما این امر میسر نشد و داغی بر دل نمازگزاران و فعالان این نماز خانه نشست.

اما این موضوع پایان مظلومیت اهل سنت نبوده و نیست و همواره اهل سنت مورد ظلم قرار گرفته اند. ظلمی که هر روزه به وسیله گروه ها و افرادی تندرو که خود را برآمده از اهل سنت می دانند، ولی تمام فعالیت های افراطی ایشان هیچ ارتباطی با مشی اعتدالی اهل سنت ندارد بلکه اقدامات آنها علیه اهل سنت است. ظلمی که از جانب این افراد و گروه ها که خود را حامی اهل سنت می دانند، ولی در عمل این اهل سنت هستند که دچار آسیب های جبران ناپذیری می شوند. عملیات های مسلحانه، حمل سلاح به داخل مناطق اهل سنت، استفاده از اماکن مقدس اهل سنت مانند حوزه های اهل سنت به عنوان پایگاهی برای خرابکاری و ایجاد اغتشاش مانند حوزه علمیه خواهران چاه جمال توسط افرادی سود جو و مغرض، انجام عملیات های ، استفاده از مین ها در مسیرهای تردد اهالی که اکثر آنان از سنی هستند و... بسیاری از موارد دیگر که سبب خدشه دار شدن امنیت مردم و اهالی مومن و پایدار سنی می شود که از عوامل تأثیرگذار در زندگی  و فعالیت اقتصادی می شود که با توجه به نبود امنیت اقتصاد و زندگی مردم بی دفاع و مظلوم بلوچستان آسیب پذیرتر از گذشته خواهد شد.

ظلم از هر طرفی که باشد امری مذبوح و غیر قابل دفاع و انکار حال این ظلم توسط سازمانی دولتی صورت بگیرد و خواه توسط افراد و گروه ها باشد. ظلم، ظلم است چه توسط گروهی باشد که خود را در ظاهر حامی اهل سنت و بلوچ معرفی کند و چه سازمانی دولتی که به هر بهانه ای دست به تخریب نمازخانه زده‌اند. به هر حال افراط و تندروی در هر لباس و کسوتی که باشد در بین جامعه اهل سنت جایگاهی ندارد و مورد اقبال جامعه صبور اهل سنت نبوده و نخواهد بود.